ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ
Οι απέραντες εκτάσεις μετρημένες
μ’ έτη φωτός, δεν μου λένε τίποτα.
Εσύ ήσουνα λίγα μέτρα μακριά
και δεν μπορούσα να σ’ αγγίξω
σαν απλησίαστο απλανή αστέρα.
**************************************************************
Ο ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Ύστερα από δέκα χρόνια
συσχέτισα επί τέλους
δύο περιστατικά
κι εκείνα πάλι δέκα χρόνια
μεταξύ τους χωρισμένα.
**************************************************************
ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ
Έλεγα πάντα πως έπρεπε να μπω
στη θέση του άλλου για να τον καταλάβω.
Έτσι με παγιδέψανε οι άλλοι, μ’ έδεσαν
με κάναν ό,τι θέλαν.
Κι εγώ δεν ξέρω πως κατόρθωσα
να ξαναβγώ από τη θέση τους.
**************************************************************
ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ
Λέω να γράψω πάλι λίγο μπερδεμένα
όχι από θύμηση ή επιθυμία σουρρεαλισμού
άλλά για να μην καταλαβαίνουνε οι άλλοι
ότι δεν έχω φτάσει να τους καταλάβω.
**************************************************************
ΤΟ ΤΡΙΑ ΚΑΡΟ
Εκείνη ή αδιάκριτη ερώτηση «τι σκέφτεσαι;»
σαν έχεις ύφος κάπως σκεφτικό
δεν μ᾿ ενοχλεί όπως παλιότερα
αντίθετα μού δίνει ευχαρίστηση
με τις δυνατότητες που προσφέρει.
Μπορώ να επινοήσω διάφορες ιστορίες
πειστικά ειπωμένες σαν πραγματικές
μπορώ ύποπτη να παρουσιάσω την αλήθεια
έτσι πού να φανεί σαν ψέμα
ή ακόμα μπορώ ν’ ανακαλύψω
πώς δεν σκεφτόμουν απολύτως τίποτα.
Ελάχιστες ώρες στη ζωή μας
κυκλοφορούμε με διαφάνεια γυαλιού.
**************************************************************
Copyright: 1988, 1991 / Τίτος Πατρίκιος & Εκδόσεις Στιγμή
-μικρές διαφυγές- 