Αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή του Τ. Σινόπουλου, Το Άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου (1961). Το Χρονικό Άσμα ασμάτων Ποιά έρχεται; Ποια έρχεται κρατώντας δροσερό κλωνάρι; Η πολυαγαπημένη μου έρχεται σε τούτο το μεγάλο σπίτι το σκοτεινό. Έρχεται αυτή με τα φωνήεντα στ' όνομα με την αοριστία στα βλέμματα ανεβαίνοντας την παλιά την πελώρια … Συνεχίστε να διαβάζετε Το Άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου (1961) – Του ποιητή Τάκη Σινόπουλου.
Από τις εκδόσεις Εκάτη κυκλοφορεί η ποιητική συλλογή του Αρόρα Άγγελου με τίτλο στη χαρά παραδομένο το κομμάτι αυτό Ο Άγγελος Αρόρα γεννήθηκε το 1995 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Πολιτιστική Διαχείριση. Ποιήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία και σε ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ έχει φοιτήσει και στο Ποιητικό Εργαστήρι του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. … Συνεχίστε να διαβάζετε Αρόρα Άγγελος – στη χαρά παραδομένο το κομμάτι αυτό – Εκδ. Εκάτη, 2023.
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ Να δω το φοβερό, έλεγανα συγκρατήσω ως το τέλοςτην εικόνα τουόποια κι αν είναι.Από μέσα μου πρόσεχαμην κάνω τίποτακαι το προκαλέσω. ************************************************************** ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕΩΝ Μόλις τους άλλους μεταβάλεις σε νοητικές συλ- λήψεις σε χαρτονένια σύμβολα κοινωνικών διαδικασιών πόσο ευκολότερα μπορείς να τους σκοτώνεις σαν άψυχες φιγούρες σκοπευτηρίου σε πανηγύρι. ************************************************************** ΟΙ ΖΕΒΡΕΣ Φως … Συνεχίστε να διαβάζετε Αντικριστοί Καθρέφτες – Τίτος Πατρίκιος (3).
Ανδρείκελα Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη,σα να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία.Σκοτάδι γύρω δίχως μια μαρμαρυγή.Άνθρωποι στων άλλων μόνο τη φαντασία. Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμόανδρείκελα, στης Μοίρας τα δυο τυφλά χέρια,χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,άτονα κοιτώντας, παθητικά, τ' αστέρια. Μακρινή χώρα είναι για μας η κάθε χαρά,η ελπίδα και η … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Καρυωτάκης – Με τ’ όνειρο οι ψυχές και με το πάθος…(2).
Θάνατοι Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρατην έχουν μέσα τους. Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα κι απ’ τη χαρά ζεστά των φιλημάτων χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων· ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε και διψασμένα εμείνατε ποτήρια, ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια· ω, που ’χατε … Συνεχίστε να διαβάζετε Κώστας Καρυωτάκης – Με τ’ όνειρο οι ψυχές και με το πάθος….
ΉΘΕΛΕ Ήθελε κάτι φοβερό να κάνει μέσα απ’ τις σάρκες του ν’ ανοίξει δρόμο σε θάνατο αργό ο ίδιος εποπτεύοντας τους θεατές και τη θανή του, ήθελε να καταπατήσει όλες τις εντολές ν’ αφανίσει ό,τι λάτρεψε ν’ απιστήσει χωρίς αναγκασμό να βουλιάξει σ’ ερεβώδη ασέλγεια ν’ αποκαλύψει κάθε του φαντασίωση και για σκλαβιά και για … Συνεχίστε να διαβάζετε Αντικριστοί Καθρέφτες – Τίτος Πατρίκιος (1).
ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ Οι απέραντες εκτάσεις μετρημένεςμ’ έτη φωτός, δεν μου λένε τίποτα.Εσύ ήσουνα λίγα μέτρα μακριάκαι δεν μπορούσα να σ’ αγγίξωσαν απλησίαστο απλανή αστέρα. ************************************************************** Ο ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ Ύστερα από δέκα χρόνια συσχέτισα επί τέλους δύο περιστατικά κι εκείνα πάλι δέκα χρόνια μεταξύ τους χωρισμένα. ************************************************************** ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ Έλεγα πάντα πως έπρεπε να μπω στη θέση … Συνεχίστε να διαβάζετε Αντικριστοί Καθρέφτες – Τίτος Πατρίκιος (2).
Εκεί που σκάβεις μέσα σου γι' άλλημια φορά τώρα χωρίς να σταματάς στη δεύτερηβαθμίδα της καθόδου που ψάχνεις για τη χαμένη βαθιά στημνήμη αρχή που αποστρέφεις το βλέμμα από τηνεκκρεμότητα του τέλους που ανακαλύπτεις πως δεν είσαι όσοαθώος νόμιζες πως είχες και συ διπλά λόγια καιφερσίματα πως καταδίκαζες τη βία των άλλωνδικαιώνοντας τη δική σου … Συνεχίστε να διαβάζετε Τίτος Πατρίκιος – Σε βρίσκει η ποίηση.
Φοβάμαιτους ανθρώπους που εφτά χρόνιαέκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρικαι μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας"Δώστε τη χούντα στο λαό". Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου με καταλερωμένη τη φωλιάπασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου. Φοβάμαι τους ανθρώπουςπου σου 'κλειναν την πόρταμην τυχόν και τους δώσεις κουπόνιακαι τώρα τους βλέπεις στο … Συνεχίστε να διαβάζετε Μανόλης Αναγνωστάκης – Δημιουργώντας μια ποίηση πάνω από κάθε καταστροφή.
60 Όπως τα κύματα τρέχουν προς τ' ακρογιάλι, Έτσι οι στιγμές μας βιάζονται να ξεψυχήσουν, Δίνοντας γρήγορα η μια θέση στην άλλη, Κυλούν αδιάκοπα, μοχθούν να προχωρήσουν Το άστρο της γέννησης φως καθαρό σταλάζει, Τετραποδίζει, φτάνει σε ώριμη ηλικία, Στέμμα φορά, μα η έκλειψη τη δόξα αρπάζει, Δίνει ο Καιρός κι αίφνης ρημάζει με κακία. … Συνεχίστε να διαβάζετε Όπως τα κύματα τρέχουν προς τ’ ακρογιάλι ~ Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
-μικρές διαφυγές- 